Urodził się 27 maja 1897 r. w Warszawie. Syn Michała i Anieli z Parasiewiczów.

W czasie I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich ps. „Łada”. Służył w 2 pułku ułanów LP m.in. w okresie jego stacjonowania w Mińsku Mazowieckim (28 listopada 1916-24 sierpnia 1917). 

Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Uczestniczył w walkach z bolszewikami. W 1920 r. był szefem oddziału. II 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej.

Zweryfikowany jako por. kaw. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r., jako oficer 13 pułku ułanów był II oficerem sztabu III Brygady Jazdy (1923), po czym pełnił służbę kolejno w 13 pułku ułanów (1924) i 12 szwadronie Korpusu Ochrony Pogranicza (1930). 1 stycznia 1930 r. awansował na rtm. kaw. Był oficerem 1 pułku ułanów (1932) oraz 5 pułku ułanów. 19 marca 1939 r. awansował na mjr. kaw. Sprawował wówczas funkcję komendanta szkoły podoficerskiej ckm Podlaskiej Brygady Kawalerii. W kwietniu został kierownikiem Posterunku Oficerskiego nr 1 w Mławie Ekspozytury nr3 Oddziału II Sztabu Głównego.

Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.

W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.

Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na ppłk. 

Żonaty z Izabelą Barbarą Martą Umiastowską von Nandelstäd, miał z nią dwie córki Danutę Marię zamężną Łopianowską, a potem Bem, oraz Hedwigę.

Jego pamięci poświęcono tabliczkę w katedrze polowej WP w Warszawie, jest wymieniony na obelisku znajdującym się przed dawną siedzibą Posterunku Oficerskiego nr 1 w Mławie przy ul. Reymonta.

Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” 1932, nr 217; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.