Urodził się 23 lipca 1894 r. m. Falkenstein pow. Lwów. Syn Jana i Katarzyny z Endersów.

Ukończył szkołę powszechną w rodzinnej miejscowości, po czym kształcił się w szkole średniej we Lwowie.

W czasie I wojny światowej od lipca 1914 do listopada 1918 r. w armii austro-węgierskiej. Służył w 4 pułku ułanów oraz w 12 kawaleryjskim baonie szturmowym był trzykrotnie ranny.

Od 6 listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 7 pułku ułanów. W stopniu wachm. był dowódcą plutonu w 1 szwadronie. W jego składzie przeszedł całą kampanię wojenną lat 1918-1920.  Mianowany ppor. kaw. 21 czerwca 1921 r. w składzie pułku przybył do Mińska Mazowieckiego na pobyt stały.

W 1921 r. ukończył kurs w Wielkopolskiej Szkole Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy. a w 1922 r. został instruktorem na kursie oficerskim 1 Brygady Jazdy. Zweryfikowany jako por. kaw. ze starszeństwem z 1 czerwca 1920 r. Następnie (w 1923 r.) instruktor na kursie szkoły podchorążych rezerwy kawalerii w Grudziądzu i w szkole podoficerów zawodowych kawalerii Od 5 października 1924 r. w Korpusie Ochrony Pogranicza. Dowodził szwadronem. 1 stycznia 1929 r. awansował na rtm. kaw. Następnie powrócił do 7 pułku ułanów. Od 1931 r. w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Był dowódcą I plutonu 2 szwadronu szkolnego, a od 1932 do 1935 tego szwadronu. W latach 1935-1937 dowodził 1 szwadronem.  Awansowany 19 marca 1937 r. na mjr. kaw., od tego też roku sprawował funkcję kierownika wyszkolenia bojowego i zastępcy komendanta Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. 

Podczas kampanii 1939 r. jako kwatermistrz 27 pułku ułanów uczestniczył m.in. w natarciu Nowogródzkiej BK na Mińsk Mazowiecki (13 września) oraz dalszych walkach na Lubelszczyźnie. Po rozbiciu brygady przez oddziały sowieckie pod Władypolem (27 września) dostał się do niewoli, zapewne 27 września w dworze Balice.

Przebywał w obozie w Starobielsku.

W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na ppłk.

Żonaty, miał córki Irenę (ur. 5 IV 1927) i Zuzannę (ur. 29 XI 1929).

Jego pamięci poświęcono tabliczkę w katedrze polowej WP w Warszawie.

CAW, I.482.52-4273, VM; K. Banaszek, W.K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000; Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; Z. Godyń, Straty spośród kawalerzystów i pancernych z rąk sowieckich w II wojnie światowej, Londyn 1976;Księga dziejów 7 Pułku Ułanów Lubelskich im. Generała Kazimierza Sosnkowskiego, Londyn 1969; S. Radomyski, Zarys historii Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu 1926-1939, Pruszków 1992; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków2006; K. Szczypiorski, Ułani Lubelscy, Warszawa 2010.