Urodził się 7 kwietnia 1892 r. w Koźminku pow. Kalisz. Syn Stanisława, ziemianina, i Marceli z Kujawskich.

Początkowo uczył się w domu, następnie w gimnazjum w Warszawie, po którego ukończeniu podjął studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim.

W 1913 r. powołany do odbycia obowiązkowej służby wojskowej w armii rosyjskiej w charakterze jednorocznego ochotnika, kontynuował ją podczas I wojny światowej. Ukończył szkołę oficerską w Oranienbaumie (1915 r.) i otrzymał stopień chor. rez. piech. Brał udział w walkach na froncie, latem 1916 r. podczas ofensywy gen. Aleksieja Brusiłowa odniósł kontuzję. W 1917 r. awansował na ppor. rez. piech.

Po rewolucji w Rosji w 1917 r. przeszedł do I Korpusu Polskiego na wschodzie. Służył w 2 pułku strzelców polskich. Po demobilizacji korpusu zapewne latem 1918 r. powrócił do kraju.

Od 1919 r. w Wojsku Polskim. W 1920 r. w 5 pułku piechoty legionów. Brał udział w walkach z bolszewikami. Po wojnie przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. W1927 r. odbył ćwiczenia w rezerwie w macierzystym pułku.

W niepodległej Polsce przez wiele lat pracował jako nauczyciel i kierownik w szkole powszechnej w Kałuszynie (1921-1922). W latach 30. był kierownikiem Szkoły Powszechnej nr 3 we Włocławku.

W 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku. 

Wywieziony na podstawie listy nr 025/2 z 9 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim. W 1943 r. jego zwłoki zidentyfikowano (nr 1192); znaleziono przy nich kartę mobilizacyjną, legitymację urzędnika, książeczkę wojskową, różaniec i list.

Pośmiertnie (2007) awansował na kpt.

Żonaty z Zofią Zielnik, miał troje dzieci m.in. syna Jana (ur. 13 VIII 1927), uczestnika powstania warszawskiego.

Jest upamiętniony Dębem Pamięci na terenie Zespołu Szkół Elektrycznych we Włocławku, jego pamięci poświęcono tabliczkę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000;„Monitor Polski” 1932, nr 167; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; J. S[nitko]-R[zeszut], w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1991, nr 2; Szkoła Podstawowa im. Bolesława Prusa w Kałuszynie, https://spkaluszyn.edupage.org/a/kierownicy-i-dyrektorzy-szkoly [dostęp 9 II 2024].