Urodził się 18 kwietnia 1915 r. w Pietniczanach na Podolu. Syn Zdzisława i Marii z Sołtanów.

Ukończył gimnazjum w Warszawie (1934 r.).

Wstąpił wówczas do Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu. Ukończył ją jako jeden z najlepszych elewów i z dniem 1 października 1937 r. mianowany ppor. kaw. Przydzielony do 7 pułku ułanów w Mińsku Mazowieckim. Wiosną 1939 r. był dowódcą plutonu w szwadronie ckm.

Podczas kampanii 1939 r. dowodził I plutonem w szwadronie ckm. Na tym stanowisku uczestniczył w walkach na Mazowszu i Lubelszczyźnie. 29 września w okolicach Sambora dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.

W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.

Pośmiertnie (2007) awansował na por.

Rodziny nie założył.

Jego pamięci poświęcono tabliczkę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; Z. Godyń, Straty spośród kawalerzystów i pancernych rąk sowieckich w II wojnie światowej, Londyn 1976; Księga dziejów 7 Pułku Ułanów Lubelskich im. Generała Kazimierza Sosnkowskiego, Londyn 1969; S. Radomyski, Zarys historii Szkoły Podchorążych Kawalerii z Grudziądzu 1922-1939, Warszawa 1989; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; K. Szczypiorski, Ułani Lubelscy, Warszawa 2010.