Urodził się 20 września 1899 r. w Łosicach. Syn Eljasza i Tauby z Minców.

Ukończył gimnazjum Kowalskiego w Warszawie (1917 r.). Następnie studiował medycynę na Uniwersytecie Warszawskim i w 1924 r. uzyskał dyplom lekarski.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W czerwcu 1919 r. przydzielony do szpitala garnizonowego w Żyrardowie, przekształconego w 1920 r. na szpital zakaźny. Służył na oddziale czerwonki i tyfusu. W marcu 1921 r. został przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. lek. W 1930r. odbył ćwiczenia w rezerwie w 65 pułku piechoty i w 1932 r. w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego.

Mieszkał w Warszawie i Kałuszynie, gdzie praktykował. Sprawował funkcję kierownika przychodni miejskiej przy pl. Kilińskiego 8. Był członkiem Izby Lekarskiej Warszawsko-Białostockiej. Pracował też w Szpitalu Starozakonnych w Warszawie oraz prowadził gabinet przy ul. Siennej 30. Specjalizował się w chorobach wewnętrznych, szczególnie interesował się fizjoterapią.

W 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, służył w szpitalu wojennym nr 801 lub 803. Po 17 września w Tarnopolu dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.

Wywieziony na podstawie listy nr 052/3 z 27 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim. W 1943 r. jego zwłoki zidentyfikowano (nr 2546); znaleziono przy nich dyplom, książeczkę PKO, wieczne pióro i list.

Pośmiertnie (2007) awansował na por.

Żonaty (od 1933 r.) z Felicją Szuldyner, miał syna Teodora (31 X 1936-27 II 2023), lekarza, mieszkającego w Stanach Zjednoczonych.

Jest upamiętniony Dębem Pamięci w Łosicach, jego pamięci poświęcono tabliczkę w katedrze polowej WP w Warszawie.

„Dobry Wieczór! Kurier Czerwony” 1934, nr 10; J.B. Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów ofiar drugiej wojny światowej t. 1, Wrocław 1997; Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; J. Kuligowski, Życie polityczne, społeczno-gospodarcze i kulturalne powiatu mińskomazowieckiego w latach 1918-1939, Mińsk Mazowiecki 2013; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1938, Warszawa 1938; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1936, Warszawa 1936; Rocznik oficerski rezerw 1934; J. S[nitko]-R[zeszut], w: Pro memoria, Wojskowy Przegląd Historyczny 1994 nr 4.