Urodził się 14 kwietnia 1883 r. w Warszawie. Syn Jana, felczera, i Anieli z Szulców.

Kształcił się w Warszawie. Uczestnik strajku szkolnego (1905 r.), w związku z czym został relegowany ze szkoły. Maturę uzyskał eksternistycznie w Carskim Siole koło Petersburga. Początkowo studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim (trzy lata), a potem w Wiedniu, gdzie 1912 r. ukończył studia medyczne, uzyskując dyplom lekarski. 

Dyplom ten nostryfikował w Rosji, po czym w 1914 r. rozpoczął pracę w Instytucie Lenvela w Szpitalu Dziecięcym w Warszawie przy ul. Litewskiej. 

W czasie I wojny światowej od 1916 r. w armii rosyjskiej. Prowadził szpital zakaźny w Łunińcu. Po rewolucji w Rosji powrócił do kraju.

W 1917 r. został pierwszym dyrektorem szpitala w Mińsku Mazowieckim. 

Od 1919 r. w Wojsku Polskim. Służył w 2 pułku straży granicznej, a następnie w szpitalu wojskowym w Warszawie i w 7 pułku ułanów. W październiku 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako mjr rez. lek. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. 

Mieszkał w Mińsku Mazowieckim przy ul. Warszawskiej 39. W latach 1924-1930 prowadził Stację Opieki nad Matką i Dzieckiem zwaną „Kroplą Mleka”, po czym pracował jako lekarz Kasy Chorych w Mińsku Mazowieckim, od 1937 r. uczył też higieny w miejscowym Prywatnym Liceum Koedukacyjnym Ogólnokształcącym Towarzystwa Szkół Średnich przy ul. Pięknej 3.

Członek Izby Lekarskiej Warszawsko-Białostockiej.

Od 1931 do 25 kwietnia 1933 r. prezes zarządu Oddziału Związku Strzeleckiego w Mińsku.

W 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.

W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.

Pośmiertnie (2007) awansował na ppłk.

Żonaty (od 1913 r.) z Zofią Hackenberg, miał córki Wandę Janinę (23 X 1915-23 VI 2004) zamężną Przyborę, lekarkę zamieszkałą w Mińsku Mazowieckim i Marię (1918-1940).

Jest upamiętniony Dębem Pamięci na terenie Szpitala Powiatowego w Mińsku Mazowieckim, jego pamięci poświęcono tablicę na ścianie kościoła pw. św. Karola Boromeusza w Warszawie i tabliczkę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; W. Cygan, Dęby katyńskie na terenie Mińska Mazowieckiego, Mińsk Mazowiecki 2022;C. Gągol, Prawda Kasperskiego, https://co-slychac.pl/-7053/Mi%C5%84sk-pami%C4%99ta/Prawda-Kasperskiego [dostęp 10 II 2024]; J.B. Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów ofiar drugiej wojny światowej t. 1, Wrocław 1997;Księga dziejów 7 Pułku Ułanów Lubelskich im. Generała Kazimierza Sosnkowskiego, Londyn 1969; J. Kuligowski, Mińsk Mazowiecki w okresie międzywojennym, w: VI wieków Mińska Mazowieckiego t. V, Mińsk Mazowiecki 2018-2019; J. Kuligowski, Mińskie spotkania z historią, Mińsk Mazowiecki 2023; J. Kuligowski, Życie polityczne, społeczno-gospodarcze i kulturalne powiatu mińskomazowieckiego w latach 1918-1939, Mińsk Mazowiecki 2013; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1938, Warszawa 1938; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1936, Warszawa 1936; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.