Urodził się 1 marca 1912 r. w Jakubowie pow. Mińsk Mazowiecki. Syn Józefa i Julianny z Chłopików.

W latach 1930-1934 kształcił się w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Leśnej Podlaskiej. Uzyskał tam maturę i dyplom uprawniający do nauczania w szkołach powszechnych.

18 września 1934 r. podjął służbę wojskową w 78 pułku piechoty, po czym skierowany został na Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy przy 79 pułku piechoty, który ukończył 10 lipca 1935 r. W 1936 i 1937 r. odbył ćwiczenia w rezerwie w 78 pułku piechoty. Z dniem 1 stycznia 1938 r. mianowany ppor. rez. piech.

Mieszkał w Dębowcu pow. Zamość. Pracował jako nauczyciel.

W końcu sierpnia 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.

Wywieziony na podstawie listy nr 036/2 z 16 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim. W 1943 r. jego zwłoki zidentyfikowano (nr 3796); znaleziono przy nich legitymację oficera rezerwy i papierośnicę.

Pośmiertnie (2007) awansował na por.

Jego pamięci poświęcono tabliczkę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; U. O[lech], w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1991, nr 1; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.