Urodził się 14 maja 1891 r. w Kosewie. Syn Jana, rolnika, i Agnieszki z Sołtysiaków.

Brał udział w strajku szkolnym (1905 r.). Ukończył seminarium nauczycielskie w Siennicy, po czym od 1 października 1909 r. pracował jako nauczyciel w szkole początkowej we wsi Seroki.

Działacz społeczny, organizował kółka rolnicze i ochotnicze straże ogniowe. 

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w armii rosyjskiej. Służył w niej do 20 lutego 1918 r.

Od 6 marca 1918 r. w I Korpusie Polskim w Rosji. Służył w 1 pułku inżynieryjnym. Po demobilizacji korpusu latem powrócił do kraju.

Pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej w Paprotni. Brał udział w rozbrajaniu Niemców na terenie pow. Sochaczew, po czym automatycznie przeszedł do Wojska Polskiego. Od stycznia 1919 r. służył w 1 pułku szwoleżerów. 

Zweryfikowany jako por. adm.-gosp. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r., co najmniej do 1928 r. oficer płatnik i kasowy w 1 pułku szwoleżerów, następnie w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu i co najmniej od 1932 r. w pułku radiotelegraficznym. Od 1 kwietnia 1938 r. był w nim oficerem gospodarczym. 19 marca 1939 r. awansował na kpt. int.   

Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.

Wywieziony na podstawie listy nr 029/1 z 13 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.

Pośmiertnie (2007) awansował na mjr.

Żonaty z Marią Minich, miał synów Zbysława (16 XII 1922-18 IX 2009) i Waldemara Macieja (13 X 1924-20 III 1999) oraz córkę Zofię Marię (ur. 1928) zamężną Biernacką.

Jego pamięci poświęcono tablice w kościele w Pyrach, tabliczkę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Rodzina Olbrysz, https://salontradycjipolskiej.pl/rodzina-olbrysz/ [dostęp 8 II 2024]; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; T. S[itkiewicz], w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1991, nr 1.