Urodził się 6 października 1905 r. we wsi Goździk (obecnie część Mińska Mazowieckiego). Syn Franciszka i Marianny z Konopskich.

Od 1 września 1921 r. uczył się w Gimnazjum Męskim Towarzystwa Szkół Średnich w Mińsku Mazowieckim, w którym w 1928 r. uzyskał maturę.

Od sierpnia 1928 do 20 maja 1929 r. był elewem w Baonie Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 4 w Tomaszowie Mazowieckim. W latach 1931 i 1932 odbył ćwiczenia rezerwy i z dniem 1 stycznia 1933 r. został mianowany ppor. rez. piech. Kolejne ćwiczenia odbywał w latach 1934, 1937 i 1938.

W 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.

Wywieziony na podstawie listy nr 040/1 z 20 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim. W 1943 r. jego zwłoki zidentyfikowano (nr 2604); znaleziono przy nich legitymację oficerską, dowód osobisty, metrykę ślubu, metrykę urodzenia, kartę mobilizacyjną i legitymację urzędnika.

Pośmiertnie (2007) awansował na por.

Był żonaty.

Jego pamięci poświęcono tabliczkę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; J. Ś[lusarska], w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1990, nr 1-2; Rocznik oficerski rezerw 1934.