Urodził się 15 lipca 1897 r. w Osięcinach. Syn Józefa, lekarza wojskowego, i Joanny ze Szczepkowskich.

Kształcił się w szkole realnej Emiliana Konopczyńskiego w Warszawie, w której w 1914 r. uzyskał maturę.

Od 1912 r. należał do tajnej drużyny skautowej w szkole; sprawował funkcję zastępowego. Od 1915 r. uczył się w Kijowskim Instytucie Handlowym, który w tym też roku został ewakuowany do Saratowa. Ukończył siedem semestrów na Wydziale Technicznym.

Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej, w której jesienią 1915 r. ukończył kurs podoficerski. Działacz skautowy, kierował pracą hufca w Saratowie, a potem w Kijowie, gdzie założył Związek Demokratyczny. W grudniu 1918 r. powrócił do Polski.

Od marca 1919 r. w Wojsku Polskim. Służył w 8 pułku artylerii polowej. Po odbyciu przeszkolenia przydzielony jako pisarz do kancelarii tajnej w Departamencie Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych. Od 15 stycznia do 12 sierpnia 1920 r. był oddelegowany do pracy w Mazurskim Komitecie Plebiscytowym. Był kierownikiem sekcji odczytowej. Następnie został przydzielony do 8 pułku artylerii polowej i w jego szeregach walczył z bolszewikami m.in. w bitwie warszawskiej. 23 grudnia bezterminowo urlopowany, po czym przeniesiony do rezerwy.

W latach 1921-1923 kształcił się w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie. 

Po jej ukończeniu zamieszkał w Mińsku Mazowieckim. Sprawował tam funkcję radnego (wybrany 2 grudnia 1923 i ponownie 25 maja 1927 r.). Był zastępcą dyrektora i dyrektorem Gimnazjum Męskiego. 

Działacz Związku Ludowo-Narodowego, od listopada 1927 r. kierował jego Zarządem Powiatowym w Mińsku Mazowieckim.

Od 1928 r. dyrektor Szkoły Handlowej w Tomaszowie Mazowieckim, zaś od 1 sierpnia 1929 r. – Gimnazjum Stowarzyszenia Kupców w Częstochowie. W mieście tym był założycielem kina pielgrzymkowego.

Był radnym miejskim w Częstochowie, przewodniczącym komisji rewizyjnej Rady Miejskiej, rzeczoznawcą sądowym, a także prezesem Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny i przewodniczącym Związku Oficerów Rezerwy RP oraz wiceprzewodniczącym Ligi Morskiej i Kolonialnej.

Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. art. W 1929 r. odbył ćwiczenia w rezerwie w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim, a w 1930 r. w 2 pułku artylerii polowej legionów. Ukończył kurs dla oficerów rezerwy w Szkole Zbrojmistrzów w Warszawie (1934 r.), a w 1936 r. ćwiczenia rezerwy w Głównej Składnicy Uzbrojenia nr 1. 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. uzbr.

1 września 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, od 3 września służył w Instytucie Technicznym Uzbrojenia w Warszawie. 5 września ewakuowany w kierunku wschodnim. 18 września w Mizoczu na Wołyniu dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku. 

Wywieziony na podstawie listy nr 052/4 z 27 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.

Odznaczony srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na kpt.

Żonaty (od 25 I 1919 r.) ze Stefanią Furgo, miał córkę Hannę i syna Andrzeja.

Jego pamięci poświęcono tablicę w Zespole Szkół im. Jana Kochanowskiego w Częstochowie, tabliczkę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; J. K[iński], w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1996, nr 1; J. Kuligowski, Mińsk Mazowiecki w okresie międzywojennym, w: VI wieków Mińska Mazowieckiego t. V, Mińsk Mazowiecki 2018-2019; J. Kuligowski, Życie polityczne, społeczno-gospodarcze i kulturalne powiatu mińskomazowieckiego w latach 1918-1939, Mińsk Mazowiecki 2013; Lech Smólski – polski nauczyciel z Częstochowy zamordowany w Katyniu, https://jadwigawisniewska.pl/upload/files/2-miejsce-dawid-korzec.pdf [dostęp 7 II 2024]; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.