Urodził się 9 października 1904 r. w Lubominie Dużym koło Mrozów. Syn Ignacego i Tekli z Jagodzińskich.
Ukończył czteroklasową szkołę powszechną w Guzowie, po czym kształcił się w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Siennicy, w którym w czerwcu 1926 r. uzyskał uprawnienia nauczyciela szkół powszechnych.
Pracował jako nauczyciel we wsi Jasionowice pow. Wołkowysk.
Od 1 grudnia 1927 r. odbywał służbę wojskową w 76 pułku piechoty. Ukończył szkołe podoficerską, po czym 30 października 1928 r. przeniesiony został do Baonu Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 9 w Berezie Kartuskiej, gdzie do 20 maja 1929 r. ukończył kurs podchorążych. W 1931 r. odbył ćwiczenia rezerwy, po których z dniem 1 stycznia 1932 r. mianowano go ppor. rez. piech. Kolejne ćwiczenia odbywał w 76 pułku piechoty w roku 1933, 1935 i 1937.
W końcu sierpnia 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy nr 029/5 z 13 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Pośmiertnie (2007) awansował na por.
Jego pamięci poświęcono tabliczkę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000;J. K[iński], w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1992, nr 2; Rocznik oficerski rezerw 1934.