Urodził się 3 grudnia 1896 r. w Worowie pow. Grójec. Syn Jana, rolnika, i Antoniny z Sikorskich.

Od 1908 r. kształcił się w warszawskich gimnazjach: II państwowym, potem prywatnym im. Kowalskiego oraz im. Władysława IV, w którym w 1915 r. ukończył siódmą klasę.

Od sierpnia 1917 r. w Polskiej Sile Zbrojnej. Od 13 maja do 21 listopada 1918 r. uczył się w Szkole Podchorążych w Ostrowi Mazowieckiej. Jednocześnie był instruktorem Polskiej Organizacji Wojskowej w Mińsku Mazowieckim. Po rozbrojeniu Niemców w listopadzie 1918 r. automatycznie przeszedł do Wojska Polskiego.

Od grudnia dowodził plutonem w 22 pułku piechoty w Siedlcach. Od marca 1919 r. uczestniczył w walkach na froncie galicyjskim, od lipca – wołyńskim, a od września poleskim. Mianowany ppor. piech., był dowódcą kompanii. Uczestniczył w walkach z bolszewikami. Ciężko ranny 3 sierpnia 1920 r. pod Rzeczycą. Po rekonwalescencji dowodził kompanią w baonie zapasowym 22 pułku piechoty. W grudniu 1920 r. skierowany na dwumiesięczny kurs przy Dowództwie Okręgu Generalnego Lublin. Po jego ukończeniu w lutym 1921 r. został dowódcą kompanii sztabowej dla młodszych oficerów piechoty.

W 1922 r. przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Bielsku Podlaskim. Zweryfikowany jako por. piech. ze starszeństwem z 1 czerwca 1920 r. W listopadzie 1923 r. powrócił do 22 pułku piechoty, w którym służył do 28 lutego 1926 r. Był dowódcą plutonu, a potem kompanii ckm. W 1924 r. ukończył pięciomiesięczny kurs w Centralnej Szkole Strzelania w Toruniu. Od 1 marca 1926 r. w 37 pułku piechoty. Był w nim wykładowcą w pułkowej szkole podoficerskiej, a także sprawował funkcję dowódcy plutonu i p.o. dowódcy kompanii ckm. Prawdopodobnie w 1929 r. przeszedł w stan spoczynku.

Mieszkał w Siedlcach i pracował w tamtejszym magistracie. W 1934 r. przeniesiony na emeryturę.

W 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.

Wywieziony na podstawie listy nr 032/4 z 14 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.

Odznaczony Krzyżem Walecznych, pośmiertnie (2007) awansował na kpt.

Żonaty, małżeństwo to było bezpotomne.

Jego pamięci poświęcono tabliczkę w katedrze polowej WP w Warszawie.

J. Cygan, W.K. Cygan, Ziemia mińska na drodze do niepodległości 1914-1921, Mińsk Mazowiecki-Warszawa 2008; Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000;J. K[iński], w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1993, nr 2; Księga Pamiątkowa 1830-29.XI-1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej, Ostrów Mazowiecka 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.