Urodził się 16 kwietnia 1912 r. w Nowym Zalesiu koło Siennicy. Syn Jana i Józefy z Kuchtów.

Od 1927 r. kształcił się w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Siennicy. Tam 18 czerwca 1934 r. złożył egzamin dyplomowy na nauczyciela szkół powszechnych.

Od 19 września 1934 do 20 czerwca 1935 r. odbywał Dywizyjny Kurs Podchorążych przy 79 pułku piechoty. W 1936 r. odbył ćwiczenia wojskowe w rezerwie w 80 pułku piechoty. Z dniem 1 stycznia 1937 r. mianowany ppor. rez. piech. Był oficerem rezerwy 71 pułku piechoty.

Pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej w Czaplinku koło Góry Kalwarii. Równolegle uzupełniał wykształcenie na kursie polonistycznym Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie.

W 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.

Wywieziony na podstawie listy 029/4 z 13 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim. W 1943 r. jego zwłoki zidentyfikowano (nr 2804); znaleziono przy nich list, wyblakłą fotografię i różaniec.

Pośmiertnie (2007) awansował na por.

Żonaty z Marią N.

Jest upamiętniony Dębem Pamięci na terenie dawnych koszar 71 pułku piechoty w Zambrowie, jego pamięci poświęcono tabliczkę w katedrze polowej WP w Warszawie, jest wymieniony na tablicy ofiar zbrodni katyńskiej w Konstancinie-Jeziornej oraz wymieniony na tablicy poświęconej poległym i zamordowanym w latach II wojny światowej mieszkańcom Góry Kalwarii w tym mieście (ul. ks. Sajny 4)

Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003; J. Ś[lusarska], w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1991, nr 3-4.